kale! toch niet zo kaal?

We kamperen bij mount Conner welke vaak voor Uluru, ook wel Ayer's Rock genoemd, wordt aangezien voor reizigers zonder voorbereiding.
Mooie sunset en een nog mooiere sunrise, met een regenboog aan de horizon en een boven de berg, resulteert ook hier weer in een schitterende plaat. We rijden naar Yulaga, zoals het resort/dorpje heet vanwaar je naar Uluru en de Olga's gaat. Het regent pijpestelen, en omdat dat unieke beelden geeft van de berg z'n "mood" ("gevoelens" )
gaan we erheen en zien het water er in watervallen vanaf komen. Dat is inderdaad wel een vreemd gezicht van een kale rots.
Bij sunset is het droog en ik schieten door het weer ook hier een zeer afwijkende plaat.

De andere ochtend na een koude nacht vroeg op er rijden allemaal auto's van de campground voor de sunrise en ik bemerk dat ook wij dit spektakel me kunnen maken. Zonder ontbijt haasten wij ons daarheen. Onder weg een schitterende plaat makend van Uluru in de mist.
Sunrise is koud maar geweldig. Ook de omgeving is door het natte weer een ideaal onderwerp om wat geheugenruimte op mijn kaart mee te vullen.
Gauw ontbijtne als iedereen vertrokken is om op te warmen, en dan klaar maken om hem te gaan bedwingen. Jawel bergje op, 348 meter hoog.
Van dichtbij onderaande rock zie je hoe steil het is en het einde van het "hekje" is halverwege de klim! Gelukkig ben ik 2 km hoog gewend vanuit canada en draai ik m'n hand voor deze kei niet om.
Bovenop een schitterend uitzicht, na nog en kwartier klauteren om op het hoogste punt te komen.
Ik loop over eenmaanlandschap van 7-8 meter hoge richels die over Uluru lopen naar een uitloper vandeze puist in het landschap.
Hier groeien namelijk bomen !!! op een kale ondoordringbare rots. Toch niet zo kaal dus.
Het is goed heet vandaag (28 graden)en dat is te merken.
Als we naar beneden lopen (rennen) kijkt iedereen me in verbazing na roepend "amazing"!ik loop dan ook in een record tempo de rots af mede omdat ik de 25 kilo uit canad niet mee hoef tezeulen. m'n schoene dragen hier voor het grotendels aan bij door de nodige grip te geven op de gladde rots.
Veilig beneden zie ik dat iemand het allemal gefilmd heeft.. Ik hoop dat ze hem geloven thuis.
De andere dag rijden we nar de Olga's, bollen in het landschap wat vroeger een rots als Uluru was, zegt men. We lopen ertussen rond en genieten van de tot 600 meter hoge "dome's.