tasmaanse tijgers en ....Stevooooo!

Hello people!

tja dat is snel gegaan, ik ben alweer op mijn vertrek punt aangekomen.
Een overvieuw van de laatste kilometers.
Vanuit Cairns, zou ik op weg gaan met een canadees meisje ine een keer door naar Bowen. 660 km verderop! "Moet kunnen" al zie je weinig. Ik sms haar de avond voor vertrek dat we om 8 uur vertrekken en wat de benzine kosten zullen zijn.
Ik krijg na een half uur een sms terug dat ze de plannen veranderd heeft en niet meer gaat. Waarschijnlijk dacht ze dat ze voor niets mee kon. DAAAAAG!
Ik zit gelijk een stuk rustiger want nu kan ik het op mijn tempo doen. Ja ik had spijt dat ik gezegd had haar mee te nemen. Maar ja ik had haar (man, ik kan geen nederlands meer, ik zit hier hard na te denken over de nederlandse versie van engelse woorden!)"mistaken", euhhh vergist voor een ander meisje dat vervoer zocht. Mijn fout dus, maar als je "ja " zegt moet je het doen, toch.
"Let your Yes be a yes and your no be a no"
Anyways, opgelucht kan ik dus iets langer in bed blijven, en ik help Peter nog uit de brand met wat klusjes aan zijn huis.
Om 13uur rij ik dan aan en in Babinda, het natste plekje in australie (volgens mij ter wereld) ga ik naar de boulders. Enorme granieten stenen in de rivier, en enorme rockpools, uitgesleten ronde putten in de bedding, geven mooie plaatjes, Het regent (natuurlijk) en dat dempt de sfeer op de foto's een beetje. Helaas. Ik lees dat het hier 8 van de 10 dagen regent, meer dan 250 dagen per jaar! (en dan klagen de hollanders) en er valt gemiddeld 5-8 meter regen per jaar. Uitschieters naar 12 meter (echt waar, dat is een huis zo hoog) zijn goed mogelijk. Ongelofeloos toch.
Anyways, ik blijf daar de nacht over en loop een track, de goldfield trail een stuk af, ik kan hem niet helemaal doen ivm "landslides", aardverschuivingen.
Na een 1.5 km is het over met de pret en ga ik een droger oord op zoeken.
Onderweg maak ik lunch onder de luifel van een leegstaand benzinepomp station/garage, want het regent nog steeds pijpestelen.

Langs Cardwell, de toegang naar Hinchinbrook islands, in de regen dus geen 5 dagen over het eiland trekken (lopen). Ik zit ook een beetje krap in mijn tijd, dus het komt wel mooi uit, en ik besluit dan ook alle eilanden voor de volgende keer te bewaren.
Waarschijnlijk (aus)zomer 2007.
Jawel we komen keihard terug, want er is nog zoveel te zien en te doen hier.

In Ingham, een klein plaatsje zet ik de etnt op een camping voor de zondag. T'is droog! Ik vraag naar de weersvoorspelling, en ik krijg als antwoord, hetzelfde als de afgelopen 2 weken. ....DROOG! AAAAAAAAAAH!
Man wat zit ik toch in de ergen te doen in Cairns als het hier al zo lang heerlijk weer is.
Ik weet het ook niet, ik blijf rebij dta als je eenmaal in een stad zit, je erg snel te lang blijft hangen.
Ik ga verder, langs Joorama falls waar het stikt van de muggen, dus niet zwemmen, en dan door naar Townsville. Een rare naam stadstad, maar het is vernoemd naar een man die Towns heette, zodoende stadstad.
Als ik het dorp inrij scan ik voor een radiostation, en het duurt even waarom ik niet begrijp war het over gaat. Het is in het nederlands! De wereldomroep, met een superhaarlems accent, dat is nederlands zoals de koningin het spreekt, accentloos.
Henkie westbroek op de zender, blof, herman van veen, toch wel lekker hoor goeie hollandse hits. (geen radio noordzee herrie van frans de bouwer of zo gelukkig)
Anyways ik schakel mijn taaltje om naar NL en hoor de laatste nieuwtjes.

Castle hill op, een enorme pukkel in het landschap voor mooie views over de zee en magnetic island.

Ik check de backpackers voor medereiziger's maar het is erg stil. Dat blijkt later zo aan de hele kust zo te zijn. Geen tot weinig backpackers.
Ik vind het wel best, lekker in m'n uppie, lekker doen waar IK zin in heb.

Ik pak een caravanpark voor de nacht en bel effe lekker een uurtje of 1.5 met het thuisfront. net m'n nederlands opgehaald via de radio,dus dat gaat lekker.

De andere dag lekker rondgekeken in town, queensgardens, mooie gebouwtjes, "de strand" zoals ze de promenade hebben genoemd.
"sMiddags rijden we het gat uit, nou ja gat, een leuke plaats, en ik zou er wel een tijdje kunnen wonen denk ik, niet echt rot of zo.
Onderweg rij ik langs een meertej met duizenden ganzen erop mooi man, plaatje!
Lekker genieten word bekort door een buitje en ik rij dus gauw verder.
Eungella Np zit er niet in, het regent maar door aan die kant en dan is rondlopen ook geen pretje, helaas.
Mackay dan weer een gat. De internet pagina doet het nog niet en verder is er niet veel bijzonders. Gauw door dus, Ik overnacht in de bossen op weg naar Rockhampton en kook een heerlijke pasta maaltijd voor 2 personen, maar ik ben alleen....euhh... MOOI!
Lekker nog aardbeien toe die ik onderweg heb gekocht. Jammie!
Rockhampton, miriamvale, Bundaberg, de plaatsjes vliegen langs, en zijn saai! 525 km verder, een hele rit, er is weinig te zien onderweg. PAncake time besluit ik voor dinner.
Ik voel me de hele dag al duf en heet en koud.
Vroeg pitten en die nacht zweet ik alles eruit. Ik denk dat ik daar een beginnend griepje had. Anyways ik voel me nu weer kiplekker, en de auto ook ik krijg ineens een verbruik van 1 op 6 ipv 1 op 4, man dat had ie wel eens 20.000km eerder mogen doen!
Via Gympie, nee geen schoenen, naar de Australian Zoo. Jawel even bij Steve Irwin op bezoek, kijken of tie nog leeft. Met een beroep als crocodillenvanger weet je het maar nooit.
De zoo is klein naar onze maatstaven, en ruim van opzet. Wel beter hoor. Grote verblijven, overzichtelijk. Veel show's met bengaalse tijger's, papegaaien, en natuurlijk de croc's. Steve crost op een crossmotor door het poark en is druk met allerlei uitbreidingen begeleiden. Hij zou ook gelijk bestormd worden voor foto's dus de motor is een goed idee.
hij is wel snelle jelle hoor. Altijd druk bezig, wil alles onder controle houden, alles weten. Waar herken ik dat van... :-)
Ik ga met de koalas op de foto, na wat liefkozingen met een van hun en ik ruik zo fris dat ze vind dat ik om op te vreten ben. Nog meer haar, en bijna mijn oor ook kwijt
:-)
Een geslaagde dag, al heb ik de tasmaanse tijger (vaag beest)maar heel even gezien want het was slaaptijd voor ze :-(
Maar goed ik heb ze gespot.

Op een caravanpark ontmoet ik 2 zussen uit Busselton (bij Perth) en we besluiten vanavond in Brisbane op 1 spot te camperen, dat scheelt een bak geld en is gezelliger. Mooi!.

Ik ga de Glasshouse mountain's in en loop een 5 km track om de spieren op te warmen, voordat ik de berg op klauter.
Bergschoenen geadviseerd, water, hoed zonnebrand en ervaring. wat kom ik onderweg tegen: lijpo's op sportschoenen, geen water (3 uur staat ervoor) geen hoed, zonnbril, geen t-shirt aan. Hoe lomp kan je zijn, maar het wordt gekker als ik op het meoilijkste stuk kom komen er 4 duitsers naar beneden op teenslippers! zonder iets bij zich, verbrand, moe, dorstig.....man man man.
Ze glijden (!) op blote voeten, want de teenlippers vallen uit elkaar, naar beneden en ik hoop maar dat ik ze niet meer tegenkom
op mijn weg naar benee. Zulke lomperds wil je als ehbo'-er toch niet helpen.
Nou ja ik klauter in een reordtijd van een half uur naar de top en geniet dar van het uitzicht voor ik weer naar beneden klim.
Dan naar Brisbane de camping opzoeken.

De tijd gaat snel, ik ga sneller...