zie mij live!, uitgedroogd, warm en koud tegelijk.

We zijn dus in Alice Springs aangekomen, na een 1500 km rit langs oa de homestead uit "we of the never never", een wereldberoemd boek in australie, en de bijbehorende hotsprings in Mataranka komen we in alice aan. Ik wil m'n post ophalen, maar m'n kennis van tijd en ruimte loopt 24 uur achter. Het is zaterdag en dus is het postkantoor dicht. :-(
Maandag beter dan maar. Op de camping worden we naast het toiletgebouw geplaatst...fout, ik zie nog een ander plekkie op een ander veld en we blijven daar het gehele weekend, zonder dat we overlast geven.
'sAvonds naar de "saloon", jawel een echte.
nou ja qua aankleding dan. We zijn "live" te volgen op www.boslivesaloon.com.au, en zwaaien naar jullie, kijkbuiskinderen.
Vanavond en zaterdagavond ben ik daar weer te zien en maak ik weer een plezant dansje.
Vandaag en zaterdag vanaf 15.00uur NL tijd ben ik daar te zien voor zo'n 2 uur tijdverdrijf op z'n australisch.:-0
Nou is niemand daarin geinteresseerd, maar toch, als je wilt...
Laat maar weten als je mij gespot hebt.

Tis verrekte koud hier,overdag 20 graden en soms zelfs nachtvorst!
Het lijkt wel of ik op de zuidpool zit. Thermoshirt aan, polo, fleecetrui, wollen sokken, en ik ben toch echt geen koukleum(?)

Maandag 06/06, een druklke dag, boodschappen, mail ophalen, tanken, een permissie halen voor aboriginal land, en dan op naar de West macDonnell Ranges. Simpsons gap, met lieve zeldzame zwartpotige rockwallabie's, Standley Chasm waar rond het middaguur de zon de smalle kloof in felrood zet,helaas is het al 3 uur en is de zon uit de kloof. :-(
Bij Ellery creek kamp maken en we hebben een gezellige avond, ik bak pannekoeken als dinner, en we hebben gezellige lui rond ons staan waar we lekker ervaringen mee uitwiselen onder het genot van wat biertjes en een kampvuur.

De andere ochtend vroeg op en na het ontbijt op weg naar Serpentine gorge, een schitterende brede kloof die heel nauw word na zo'n km inwaards, waar we vanaf de lookout een schitterend zicht hebben op de ranges en de kloof.
We rijden naar de verfpot van de aboriginals, Ochre pits, waar ze aardlagen hebben in een bocht van een kreek,die uiteen lopen van geel(oker) naar terra, paars en alles ertussenin. Schitterend voor onze fotograaf.
In Ormiston gorge zien we schitterende rode wanden van graniet en kwartsiet waaruit de gehele range bestaat in een dwarsdoorsnede.

In Glen helen gorge, bij een resort, zien we onze kennissen van gisteravond weer en samen lopen we door de kloof die leid naar een diepe vallei. Ik klauter langs de rotsen boven het water erin en loop er wat rond. Oa een dood paard ligt hier uitgedroogt in de zon te bakken.
We zien verderop schitterende vinken (?) bij een waterton drinken en in redbank gorge vinden we een campspot voor deze nacht. De roadpermit is vandaag verlopen en morgen moeten we over die weg....door aboriginal land.

Die ochtend lopen we redbank gorge in en ik klim langs de steile wanden de kloof in voor de mooiste shot's. Norman, m'n mede reiziger vind het tijd voor een zwempartijtje in het +/-7graden "warme" water. Ik doe wat aan freestyle wandklimmen (lees: gekke dingen)
en op de weg terug hang ik aan twee richeltjes van enkele cm's diep aan m'n handen op zo'n 10 meter hoog.....
Op de heenweg was het makkelijker denk ik bij mezelf, terwijl het zweet in m'n handen m'n grip verslapt. Ik probeer wat pogingen m'n situatie te verbeteren maar deze zijn niet succesvol. Uiteindelijk maak ik een gewaagde overstap en heb ik enkele vierkante centimeters steun onder m'n voet. Al met al zo'n 10 spannende minuten. wat je al niet over moet hebben voor een mooie foto!
Het zweet loopt over mijn van inspanning trillende lijf als ik weer bij de ingang van de kloof sta en Norman rilt met kippevel op z'n lijf waar een kip jaloers op zou zijn!

Goed we gaan door, over een verschrikkelijke gravelroad, langs een meteorietkrater van 5 km doorsnede welke geslagen is door een 600 meter diameter meteoriet. Afmetingen waar je u tegen zegt en het lijkt dan ook op een gebergte eerder dan een gat in de grond.
Je zal hem maar op je teen krijgen...

We ontmoeten een oostenrijker,Erik, welke al 2 jaar rondfietst over de verschrikkelijk slechte wegen (gravel = stuiteren)van Nieuw zeeland en Australie. Hij fietst later dit jaar terug naar huis door azie. En dan zeggen ze "nederland fietsland".

In Kings canyon hebben we de sunset in de kloof en op de wanden van het gebergte, wat resulteerd in wederom een muurversiering.
We kamperen vlak bij de kloof en 'sochtends beginnen we op tijdaan de rimwalk, de trail langs de randen van de kloof/ravijn. We klimmen op een van de bijenkorfachtige bergtopjes voor een fabuleus uitzicht. dan schitterende foto's van de wanden van de kloof welke loodrecht zijn en spiegelglad.

Op naar Uluru!