Da’s Bluf
Door: Remko
Blijf op de hoogte en volg Remko
28 Februari 2005 | Australië, Sydney
Let op:
de juiste leesvolgorde is :
Mn nicht
wave rock
da's bluf
een gat
ff bomen 1
ff bomen 2
(geboren: Skippy, gewicht 2000 kg +)
Stirling Ranges
Ik kom door wat dorpjes, niet echt noemenswaardig tot ik in Borden aankom.
De naam Borden betekent hier niets, maar ik krijg al leuke ideeen voor als ik hier zou wonen (begin een winkel in servies of ga wegwijzers maken of zo)
Anyways even na Borden denk je dat je spontaan in slap gevallen ben en droomt.
Sta je ineens oog in oog met een heuse hollandse molen uit Puttershoek! Een replica van De Lelie, met een heel inventieve naam. The lily.
Het is een hollands echtpaar uit puttershoek die hier al sinds de jaren 80 vertoefd en 2 typisch hollandse huizen heeft gebouwd (met trapgevel en gazelle fiets voor de deur!)En later de molen. Hij is volledig operationeel en er wordt meel gemalen dat komt van lokaal graan.
Ik "loop even aan" en na een praatje dat moeizaam op gang komt (het blijven stugge lui die hoeksche waarders)Zegt hij om 17.30 dat ie wil afsluiten en als ik zeg dat ik een kampplek moet zoeken zegt hij dat ik op z'n erf mag staan, heel fideel, naast de landingsbaan (echt waar) voor kleine vliegtuigjes.
Gelukkig geen lijntoestellen en ik vind een aardig plekje achteraf, uit de wind.
De volgende ochtend vroeg op om de hoogste piek van het gebergte te beklimmen, Bluff Knol.(1073mtr) De eigenaars wilden me nog zien dus ik blijf van 5.30 uur tot 6.45 rondhangen op het erf, info lezen. Ik lees o.a nederlandsche kranten (Kopij stukken in een eigen uitgave.) speciaal gemaakt door en voor nederlanders in West Australie. Echt leuk, ik lees oa over prins Bernhard z’n geheime realtie’s en kids in een uitgebreid intervieuw wat (blijkbaar) in de NL kranten heeft gestaan.Om half zeven heb ik alles gelezen en zie nog niemand en besluit dan gewoon op weg te gaan, het park in.
Ik zet m'n naam in het register en begin aan de klim om 8.45uur om 13.00 uur ben ik weer bij het register buiten het park na 1.5 uur kleppen en een lunch bij de start van de tocht een paar " kliks" (kilometers) het park in.( op 645 meter hoogte) Er staat 4.5 uur voor en dat heb ik makkelijk gehaald. Het was een mooie zware klim en heb de smaak te pakken. Op naar de volgende. Mount trio, de naam zegt het al, een berg met 3 toppen van 856 meter hoog. ik loop naar 2 van de toppen en maak een plaat van mount Toolbrunup, met 1052 meter de op een na hoogste van het park. die ik bewaar voor de andere dag. het begint al te schemeren en moet nog een plek buiten het park zoeken. Ik vind een mooie bushplek in een reservaat net erbuiten.
Ik span m'n tarp op aan de auto omdat voor de tent geen echte plek is.
Ook vind ik hier een paar schedels van kangaroo’s (of schapen zoals sommigen zeggen. Ik monteer er en op m’n bar voorop dat dus nu officieel roo-bar heet.
De andere dag gaan we Toolbronup peak op, om 5.30 uur op want het is een pittige en ik wil voor de hitte beginnen om daarna nog een lagere te doen. Denk je dat. Vette mist op de top (+/- 200 mtr onder de top)
Ik ben niet gek, dus ik wacht…van 7 tot 11.50 uur. Ik besluit dat als de mist niet om 12 uur opgetrokken is (wat er niet op lijkt) ik verder reis, want ik ben uitgelezen. Om 5 minuten voor 12 kijk ik naar buiten en zie de mist verbazend snel optrekken! Hoe noem je dat!
Ik pak m’n spullen in en begin te klimmen, eerst een omhoog lopend pad aflopen en dan serieus klimmen (1012 mtr top)
Bovenop een mooi uitzicht (360 graden)over de ranges.
Ik loop met 2 zwitsers naar beneden die na mij de top op kwamen en rij naar de volgende berg, de Talguberlup. Na eenderde van de walk ben ik het zat en besluit omdat ik nog een eindje moet rijden gewoon door te reizen en de berg de berg te laten.
Op naar Mount Barker, voor het weekend (biertjuh!?!)en een douche, wat hard nodig is na de Bergen.
Net ervoor maak ik een bushcamp (vrijdagavond)bij een oud veilinggebouw.
De andere dag boek ik in op een camping (de enige) en raak aan de praat (wanneer niet) met een stel dat hier wil gaan wonen (er is hier niets behalve wijngaarden, dus ik vraag me af waarom) en ze komen uit Adelaide. Wel grappig, vlakbij waar ik verbleef.
Ze doen een bod op een stuk land schitterend uitkijkend op de Stirling ranges en de Porongurups. Beide natuurgebieden. 60.000$ voor 8 acre (2.5 acre in een hectare) Reken maar uit da’s voor niks…
Ze krijgen allen de bankgarantie niet rond, dus het is even onzeker of het doorgaat. Dat weet ik niet.
Ik ga zaterdagavond, geschoren en netjes gekleed, het dorp in naar 1 van de 2 bars. Eerst bij de footballclub langs waar ze live muziek hebben, nou ja herrie. Gauw weg dus en ik neem m’n biertje mee.
Door naar de pub. Goeie isolatie, geen herrie buiten!
Als ik dichterbij kom weet ik waarom. Om 9 uur zijn de pubs GESLOTEN!
Wie verzint dat! Nou ja de bowling club is open dus dan dar maar even een biertje halen en wat kleppen.
Net als ik m’n biertje wil vastpakken krijst (of krast, van oudheid)er eenvrouw in m’n oor: Dit is een gesloten club, ERUIT! Ik kijk haar verbaasd aan, en zeg heel droog en op zacht volume; “dat kan je ook gewoon zeggen, ik ben niet doof”. De leden kijken met een blik van waar maak je je druk om mens, en schreew niet zo.
Tot zover Mt Barker. Als je er ooit in de buurt komt, kan je er met een grote boog omheen, je mist er niets aan.
De andere dag hoor ik van een vent, die hier zoals vele anderen langere tijd op de camping verblijft (leeft)date en goede vriend van hem goed geld verdiend (1800$ per week (x 60 cent= euro’s) in Geraldton, ergens meer noordelijk, met trucken voor een mijn bedrijf. Ik krijg z’n adres, wie weet.
Maandag regent het pijpestelen, en ik besluit niet de bergen (porongurups) in te gaan ivm donder en bliksemgevaar.
Weer een dag lezen en praten, en dinsdag als het dan weer regent besluit ik toch te gaan en door te reizen naar Albany.
Mooie platen met wolken in de boomtoppen…, moet mooi worden.
Ik krijg eenstortbui op m’n kop en omdat ik toch m’n bord mok en bestek heb laten liggen besluit ik nog een nacht terug te gaan naar de campsite. Lekker weer douchen en ik raak aan de praat met een gescheiden man die hier woont op 5 minuten van z’n huis omdat z’n vrouw zo saai is! (waarom kan je al niet scheiden…) Hij heeft een dragrace auto gekocht en z’n zoon gaat hem rijden. Nice zo’n papa…
Of ik hem wil zien… nou graag , alleen sta ik al om 5.30 op. Hij vind het te vroeg en we spreken af om 6.30 naar z’n huis te gaan en de auto te bekijken enzo. Gaaf ding hoor, roze-paarse 4 deurs cortina die nu 2 deurs is en gechopt (dak verlaagd). Een die al veel races heeft gewonnen.
Hij biedt me een koffie aan en we praten nog wat. Ik zie oude vloerbedekking (keukenzeil) liggen in de achtertuin en vraag wat ie ermee doet. Ik mag het hebben en snij het op maat in m’n auto. Een stuk makkelijker schoon te houden en het ziet er goed uit! GRATIS!
Als ik bezig ben en het tegen 11en loppt start ie het monster op. Geen uitlaatdempers (= minder power) dus een hele hoop herrie, maar wat een geweld!
Dat moet wel hard gaan. De kwart mijl (= 400 meter +/-) in 11 seconden! Waanzin!
Om 12 uur rij ik weg en onderweg naar Albany kom ik langs een veggieschuur. Een onbemande aan huis verkoop van groenten en fruit,waarik goedkoop groenten koop.
De groenten!
de juiste leesvolgorde is :
Mn nicht
wave rock
da's bluf
een gat
ff bomen 1
ff bomen 2
(geboren: Skippy, gewicht 2000 kg +)
Stirling Ranges
Ik kom door wat dorpjes, niet echt noemenswaardig tot ik in Borden aankom.
De naam Borden betekent hier niets, maar ik krijg al leuke ideeen voor als ik hier zou wonen (begin een winkel in servies of ga wegwijzers maken of zo)
Anyways even na Borden denk je dat je spontaan in slap gevallen ben en droomt.
Sta je ineens oog in oog met een heuse hollandse molen uit Puttershoek! Een replica van De Lelie, met een heel inventieve naam. The lily.
Het is een hollands echtpaar uit puttershoek die hier al sinds de jaren 80 vertoefd en 2 typisch hollandse huizen heeft gebouwd (met trapgevel en gazelle fiets voor de deur!)En later de molen. Hij is volledig operationeel en er wordt meel gemalen dat komt van lokaal graan.
Ik "loop even aan" en na een praatje dat moeizaam op gang komt (het blijven stugge lui die hoeksche waarders)Zegt hij om 17.30 dat ie wil afsluiten en als ik zeg dat ik een kampplek moet zoeken zegt hij dat ik op z'n erf mag staan, heel fideel, naast de landingsbaan (echt waar) voor kleine vliegtuigjes.
Gelukkig geen lijntoestellen en ik vind een aardig plekje achteraf, uit de wind.
De volgende ochtend vroeg op om de hoogste piek van het gebergte te beklimmen, Bluff Knol.(1073mtr) De eigenaars wilden me nog zien dus ik blijf van 5.30 uur tot 6.45 rondhangen op het erf, info lezen. Ik lees o.a nederlandsche kranten (Kopij stukken in een eigen uitgave.) speciaal gemaakt door en voor nederlanders in West Australie. Echt leuk, ik lees oa over prins Bernhard z’n geheime realtie’s en kids in een uitgebreid intervieuw wat (blijkbaar) in de NL kranten heeft gestaan.Om half zeven heb ik alles gelezen en zie nog niemand en besluit dan gewoon op weg te gaan, het park in.
Ik zet m'n naam in het register en begin aan de klim om 8.45uur om 13.00 uur ben ik weer bij het register buiten het park na 1.5 uur kleppen en een lunch bij de start van de tocht een paar " kliks" (kilometers) het park in.( op 645 meter hoogte) Er staat 4.5 uur voor en dat heb ik makkelijk gehaald. Het was een mooie zware klim en heb de smaak te pakken. Op naar de volgende. Mount trio, de naam zegt het al, een berg met 3 toppen van 856 meter hoog. ik loop naar 2 van de toppen en maak een plaat van mount Toolbrunup, met 1052 meter de op een na hoogste van het park. die ik bewaar voor de andere dag. het begint al te schemeren en moet nog een plek buiten het park zoeken. Ik vind een mooie bushplek in een reservaat net erbuiten.
Ik span m'n tarp op aan de auto omdat voor de tent geen echte plek is.
Ook vind ik hier een paar schedels van kangaroo’s (of schapen zoals sommigen zeggen. Ik monteer er en op m’n bar voorop dat dus nu officieel roo-bar heet.
De andere dag gaan we Toolbronup peak op, om 5.30 uur op want het is een pittige en ik wil voor de hitte beginnen om daarna nog een lagere te doen. Denk je dat. Vette mist op de top (+/- 200 mtr onder de top)
Ik ben niet gek, dus ik wacht…van 7 tot 11.50 uur. Ik besluit dat als de mist niet om 12 uur opgetrokken is (wat er niet op lijkt) ik verder reis, want ik ben uitgelezen. Om 5 minuten voor 12 kijk ik naar buiten en zie de mist verbazend snel optrekken! Hoe noem je dat!
Ik pak m’n spullen in en begin te klimmen, eerst een omhoog lopend pad aflopen en dan serieus klimmen (1012 mtr top)
Bovenop een mooi uitzicht (360 graden)over de ranges.
Ik loop met 2 zwitsers naar beneden die na mij de top op kwamen en rij naar de volgende berg, de Talguberlup. Na eenderde van de walk ben ik het zat en besluit omdat ik nog een eindje moet rijden gewoon door te reizen en de berg de berg te laten.
Op naar Mount Barker, voor het weekend (biertjuh!?!)en een douche, wat hard nodig is na de Bergen.
Net ervoor maak ik een bushcamp (vrijdagavond)bij een oud veilinggebouw.
De andere dag boek ik in op een camping (de enige) en raak aan de praat (wanneer niet) met een stel dat hier wil gaan wonen (er is hier niets behalve wijngaarden, dus ik vraag me af waarom) en ze komen uit Adelaide. Wel grappig, vlakbij waar ik verbleef.
Ze doen een bod op een stuk land schitterend uitkijkend op de Stirling ranges en de Porongurups. Beide natuurgebieden. 60.000$ voor 8 acre (2.5 acre in een hectare) Reken maar uit da’s voor niks…
Ze krijgen allen de bankgarantie niet rond, dus het is even onzeker of het doorgaat. Dat weet ik niet.
Ik ga zaterdagavond, geschoren en netjes gekleed, het dorp in naar 1 van de 2 bars. Eerst bij de footballclub langs waar ze live muziek hebben, nou ja herrie. Gauw weg dus en ik neem m’n biertje mee.
Door naar de pub. Goeie isolatie, geen herrie buiten!
Als ik dichterbij kom weet ik waarom. Om 9 uur zijn de pubs GESLOTEN!
Wie verzint dat! Nou ja de bowling club is open dus dan dar maar even een biertje halen en wat kleppen.
Net als ik m’n biertje wil vastpakken krijst (of krast, van oudheid)er eenvrouw in m’n oor: Dit is een gesloten club, ERUIT! Ik kijk haar verbaasd aan, en zeg heel droog en op zacht volume; “dat kan je ook gewoon zeggen, ik ben niet doof”. De leden kijken met een blik van waar maak je je druk om mens, en schreew niet zo.
Tot zover Mt Barker. Als je er ooit in de buurt komt, kan je er met een grote boog omheen, je mist er niets aan.
De andere dag hoor ik van een vent, die hier zoals vele anderen langere tijd op de camping verblijft (leeft)date en goede vriend van hem goed geld verdiend (1800$ per week (x 60 cent= euro’s) in Geraldton, ergens meer noordelijk, met trucken voor een mijn bedrijf. Ik krijg z’n adres, wie weet.
Maandag regent het pijpestelen, en ik besluit niet de bergen (porongurups) in te gaan ivm donder en bliksemgevaar.
Weer een dag lezen en praten, en dinsdag als het dan weer regent besluit ik toch te gaan en door te reizen naar Albany.
Mooie platen met wolken in de boomtoppen…, moet mooi worden.
Ik krijg eenstortbui op m’n kop en omdat ik toch m’n bord mok en bestek heb laten liggen besluit ik nog een nacht terug te gaan naar de campsite. Lekker weer douchen en ik raak aan de praat met een gescheiden man die hier woont op 5 minuten van z’n huis omdat z’n vrouw zo saai is! (waarom kan je al niet scheiden…) Hij heeft een dragrace auto gekocht en z’n zoon gaat hem rijden. Nice zo’n papa…
Of ik hem wil zien… nou graag , alleen sta ik al om 5.30 op. Hij vind het te vroeg en we spreken af om 6.30 naar z’n huis te gaan en de auto te bekijken enzo. Gaaf ding hoor, roze-paarse 4 deurs cortina die nu 2 deurs is en gechopt (dak verlaagd). Een die al veel races heeft gewonnen.
Hij biedt me een koffie aan en we praten nog wat. Ik zie oude vloerbedekking (keukenzeil) liggen in de achtertuin en vraag wat ie ermee doet. Ik mag het hebben en snij het op maat in m’n auto. Een stuk makkelijker schoon te houden en het ziet er goed uit! GRATIS!
Als ik bezig ben en het tegen 11en loppt start ie het monster op. Geen uitlaatdempers (= minder power) dus een hele hoop herrie, maar wat een geweld!
Dat moet wel hard gaan. De kwart mijl (= 400 meter +/-) in 11 seconden! Waanzin!
Om 12 uur rij ik weg en onderweg naar Albany kom ik langs een veggieschuur. Een onbemande aan huis verkoop van groenten en fruit,waarik goedkoop groenten koop.
De groenten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
