M'n kop in de wolken, en m'n voeten in de sneeuw

Ik ben dus gaan klimmen naar Avalanche peak (lawine punt voor de niet engelsen onder ons) gelukkig was de sneeuw laag nog niet zo dik dus was het veilig genoeg om te gaan.
Het is +/- 1kilometer omhoog en de tocht is 3 km lang. Erg steil dus!
Mooie fotomomenten onderweg hebben dit vast weten te leggen en bewijs volgt dus later. (Nieuw zeelandse mode loopt 10 jaar achter en ook de computers in Westport. GEEN DVD LEZERS!!!! Maar goed.

Schitterende besneeuwde toppen vormden een mooi 360 graden panorama wat als behang te leveren zal zijn als ik terug ben in NL.

Daarna op weg naar Greymouth wat zijn naam eer aan doet want het was er weer grauw een grijs net als 2 maanden eerder met Erwin.
Gauw shoppen een doorhoppen dus.
Onderwegt kom ik langs de blowholes bij pancake rocks en na er overnacht te hebben was ik perfect op tijd voor het hoog tij. Schitterende plaatjes dus, al duurde het even voor ik weer op pad was. (3 uur)
Een kleien 13 km verderop staat Clemont, een 19 jarige fransoos te liften. Hij gaat liftend en lopend door het leven en heeft vanaf de rocks al gelopen.
Of ik hem naar Westport kan brengen. Ik neem hem mee want het is de middle of nowhere hier en lifters worden niet meer zo snel opgepikt wgeens een slechte reputatie uit het verleden.
Deze ziet er ok uit en ruikt niet harder dan ik dus het lijkt me veilig genoeg.
Net voor Westport gaat ie eruit en slaapt ws onder een (schaars) viaduct of in zijn tentje levend op droge muesli.
Ik boek een hostel (douche met scheerbeurt) en maak pancakes. Ja, ik zit geheel in harmonie met de omgeving
Ik slaap wel in mijn bus maar geniet van een goede film (the green mile, aanrader!)en de warmte van een kolenkachel.

De herfst is al goed merkbaar, snachts rond het vriespunt, kleuren aan de bomen en veel paddestoelen enzo. Mooie plaatjes dus.

Ik ga nu op weg naar Karamia, het begin van de heaphy track. Ik ga als het kan een dag lopen, dan overnachetn in dehut en weer terug, maar dat moet ik even lokaal bekijken.
het is een 4-5 daagse tocht naar de andere kant, maar dan moet ik ook weer terug voor mijn auto.
De karamia kant schijnt wel een hoogtepunt te zijn en een goede indruk te geven van de rest van het park.
Het heeft ook een microklimaat dwz dat het er erg mooi kan zijn terwijl hetr overal baggerweer is. (en omgekeerd helaas)

Ok ik hou het erbij, ik blijf oefenen in schapenscheren wanneer de mogelijkheid zich voordoet (Sander)en verder veel groente en fruit, al dan niet uit blik of fles. :-)

Groetjes
Remko